We kregen een studente ergo op bezoek in de klas die graag met het vierde leerjaar een experiment wou doen.
De kinderen uit de klas kregen allemaal op een of andere manier een ‘prikkel’ die er voor kon zorgen dat het moeilijker was om zich te concentreren.
De prikkels waren heel uitgebreid.
Mano kreeg een bril waardoor hij niets meer kon zien en Yara kreeg flitsen in haar gezicht.
Bij Sultan zat er gewicht rond haar balpen. ZehraNur kreeg gewicht rond de handen en Hiranur handschoenen met parels in.
Wout en Fatima kregen 1 of 2 houten blokjes onder de poten van de stoel en Moad zijn stoel moest op een afstand van zijn bank staan.
Lise kreeg een heel lang flexibel potlood en Edmond een hele dunne balpen.
Monsef en Rayhana kregen een ondergrond onder hun blad waardoor het schrijven moeilijker werd en Maissa moest op crêpe papier schrijven.
Alper moest naar muziek luisteren, Laila kreeg een koptelefoon op haar oren en Mariem een wasspeld op haar neus.
Duhan die kreeg een wiebelkussen onder zijn poep waardoor het moeilijk was om stil te zitten.
Iedereen kreeg dus op een of andere manier een beperking.
Vervolgens kregen ze een gedicht te horen en moesten ze allemaal hun best doen om zo weinig mogelijk fouten te maken.
Voor de ene was het al gemakkelijker dan de andere.
